JUAN DIEGO: Buhay at Pananampalataya
Si San Juan Diego ay ipinanganak noong 1474 bilang Cuauhtlatoatzin, isang katutubo sa Mexico. Siya ang naging unang santo ng katutubong Romano Katoliko mula sa Amerika.
Matapos ang maagang pagkamatay ng kanyang ama, si Juan Diego ay dinala upang manirahan sa kanyang tiyuhin. Mula sa edad na tatlo, pinalaki siya sa paganong relihiyon ng Aztec, ngunit palaging nagpapakita ng mga palatandaan ng pagkakaroon ng kahiwagaan ng buhay.
Kinilala siya sa kanyang relihiyosong sigasig, sa kanyang magalang at mapagbigay na saloobin sa Birheng Maria at sa kanyang Obispo na si Juan de Zumarraga gayundin sa kanyang walang hanggang pagmamahal sa kanyang maysakit na tiyuhin.
Nang dumating ang isang grupo ng 12 Franciscan missionary sa Mexico noong 1524, siya at ang kanyang asawang si Maria Lucia ay nagbalik-loob sa Katolisismo at kabilang sa mga unang nabinyagan sa kanilang rehiyon. Si Juan Diego ay lubos na nakatuon sa kanyang bagong buhay at di alintana na maglakad ng malayo upang makatanggap ng pagtuturo sa relihiyon sa Franciscan mission station sa Tlatelolco.
Noong Disyembre 9, 1531, si Juan Diego ay nagmamadaling dumalo ng Banal na Misa at magdiwang ng Kapistahan ng Immaculate Conception. Napatigil siya sa magandang tanawin ng isang babaeng nagniningning na nagpakilala sa kanyang sariling wika bilang "napakasakdal na Santa Maria na may karangalan na maging ina ng tunay na Diyos."
Sinabi ni Maria kay Juan Diego na siya ang ina ng lahat ng naninirahan sa kanyang lupain at hiniling sa kanya na humiling sa lokal na obispo na magtayo ng isang kapilya bilang karangalan sa kanya doon sa Tepeyac Hill, na lugar ng dating paganong templo.
Nang si Juan Diego ay lumapit kay Obispo Juan de Zumarraga at nagkuwento tungkol sa nangyari, ang obispo ay nag-alinlangan at nagsabing bigyan siya ng sapat na panahon upang pagnilayan ang mga balita.
Sa parehong araw, nakatagpo ni Juan Diego ang Birheng Maria sa pangalawang pagkakataon at sinabi sa kanya na nabigo siya sa pagtupad sa kanyang kahilingan. Sinabi ni Juan Diego kay Maria na hindi siya isang mahalagang tao, kaya hindi para sa kanya ang gawain. Ngunit sinabi ng Birheng Maria na siya ang lalaking gusto niya.
Si Juan Diego ay bumalik sa obispo kinabukasan at inulit ang kanyang kahilingan, ngunit sa pagkakataong ito ang obispo ay humingi ng patunay na ang aparisyon ay totoo.
Dumiretso si Juan Diego sa Tepeyac at muli, nakatagpo ang Birheng Maria. Matapos ipaliwanag sa kanya ang kahilingan ng obispo, si Maria ay pumayag at sinabi sa kanya na bibigyan siya ng patunay sa susunod na araw, Disyembre 11.
Gayunpaman sa sumunod na araw, ang tiyuhin ni Juan Diego ay nagkasakit kaya kailangan niyang manatili at alagaan ito. Si Juan Diego ay humanap ng pari para sa kanyang tiyuhin at determinado siyang makarating doon nang mabilis at ayaw niyang harapin nang may kahihiyan ang Birheng Maria dahil sa hindi niya pagpapakita noong nakaraang araw.
Ngunit hinarang siya ng Birheng Maria at tinanong kung ano ang nangyari. Ipinaliwanag niya ang kanyang sitwasyon at nangakong babalik pagkatapos niyang makahanap ng pari para sa kanyang tiyuhin.
Tumingin siya kay Juan Diego at sinabi: "No estoy yo aqui que soy tu madre?" (Am I not here, I who am your mother?) Ipinangako niya sa kanya na gagaling ang kanyang tiyuhin at hiniling sa kanya na umakyat sa burol at kolektahin ang mga bulaklak na tumutubo doon. Sumunod siya at natagpuan niya ang maraming bulaklak na namumukadkad sa Disyembre sa mabatong lupain. Pinuno niya ng mga bulaklak ang kanyang tilma (balabal) at bumalik kay Maria.
Kinabukasan, natagpuan ni Juan Diego ang kanyang tiyuhin na ganap nang gumaling sa kanyang karamdaman. Ipinaliwanag ng kanyang tiyuhin na nakita rin niya ang Birheng Maria at itinuro rin sa kanya ang hangarin na magtayo ng simbahan sa Tepeyac Hill. Sinabi rin niya sa kanya na gusto niyang makilala sa tawag na Guadalupe.
Mabilis na kumalat ang balita tungkol sa himala kay Juan Diego at siya ay nakilala. Gayunpaman, si Juan Diego ay nanatiling mapagkumbaba.
Una nang itinago ng obispo ang nakaimprenta na balabal ni Juan Diego sa kanyang pribadong kapilya, ngunit pagkatapos ay inilagay ito sa pampublikong lugar sa simbahang itinayo sa Tepeyac Hill nang sumunod na taon.
Ang unang himala na nababalot sa balabal ay naganap sa prusisyon patungong Tepeyac Hill nang ang isang kalahok ay tinamaan sa lalamunan ng isang arrow shot. Matapos mailagay sa harap ng mahimalang larawan ni Birheng Maria, gumaling ang lalaki.
Lumipat si Juan Diego sa isang maliit na ermita sa Tepeyac Hill at namuhay nang may kaisahan sa panalangin at paggawa. Nanatili siya roon hanggang sa kanyang kamatayan noong Disyembre 9, 1548, 17 taon pagkatapos maganap ang unang aparisyon.
Ang mga balita tungkol sa mga pagpapakita ng Birheng Maria ay naging sanhi upang ang halos 3,000 mga Indian sa isang araw ay magbalik-loob sa pananampalatayang Kristiyano. Ang mga detalye ng karanasan ni Juan Diego at ang mga salita ni Maria ay lubos na nagpakilos sa kanila.
Sa panahon ng mga rebolusyon sa Mexico, sa simula ng ika-20 siglo, tinangka ng mga hindi mananampalataya na sirain ang imahe ng Birheng Maria sa pamamagitan ng pagsabog. Ang mga hagdan na marmol ng altar, ang mga may hawak ng bulaklak at ang mga bintana ng basilica ay lubhang nasira lahat ngunit ang salamin ng bintana na nagpoprotekta sa Imahe ay hindi man lang nabasag.
Ang balabal ni Juan Diego ay nanatiling perpektong napreserba mula 1531 hanggang sa kasalukuyan. Ang "Basilica of Guadalupe" sa Tepeyac Hill ay naging isa sa pinakabinibisitang mga dambanang Katoliko sa mundo.
Si Juan Diego ay idineklarang beato noong Mayo 6, 1990 ni Pope John Paul II at naging santo noong Hulyo 31, 2002. Ang kanyang kapistahan ay ipinagdiriwang tuwing Disyembre 9 at siya ang patron ng mga katutubo.
Source: https://www.catholic.org/saints/saint.php?saint_id=73